اشکال خرافی عزاداری چون قمه زنی ، زمین بوسی ، رواج زبان حال های مبتذل ، سبک های غنایی ، رواج شیوه های ناپسند سینه زنی و زنجیرزنی در حد آسیب رساندن به خود ، استفاده از آلات موسیقی در عزاداری ها ، اذیت کردن و آزار رساندن به دیگران با روش های گوناگونی چون پخش صداها و نوحه ها از بلندگوهای محافل عزاداری تا پاسی از شب ، ایجاد ترافیک و مانند آن نه تنها موجب تقرب به خدا و پیوند با اهل بیت(ع) نمی شود ؛ بلکه بزرگ ترین توهین به امام حسین (ع) و سایر قهرمانان کربلا به حساب می آید و سبب معرفی وارونه دین اسلام و حماسه سازان کربلا می شود.
سلام بر محرم ، سلام بر اشک های عزاداران ، سلام بر تو ای حسین ، سلام بر تو که کشته اشک ها هستی ، سلام بر روح بلندت و سلام بر محبین تو که عاشقانه در رثای تو می گریند…
وسعت ابعاد و تاثیرات عزاداری باعث می شود لازم باشد از جوانب مختلف به این امر مهم که به تعبیر امام راحل اسلام را زنده نگه داشته است نگاه شود و بعضا خرافات و بدعت ها و عادت ها ناروا از مراسم عزاداری زدوده شود که البته می طلبد ورود به این حیطه خطیر با نهایت دقت و توجه صورت گیرد تا اصل عزاداری سید الشهداء مورد کوچکترین خدشه و مورد سوء استفاده دشمنان تشیع قرار نگیرد.
در شارع مقدس عزاداری مستحب موکد شمرده می شود. واژه مستحب در معنا کاری است که انسان انجام می دهد تا حب و دوستی کسی را برانگیزد و بعبارتی جلب محبت کند. در بیانی دیگر نافله ها کارهایی زیادتر از واجب شرعی هستند که خداوند تکلیف کرده است و با هدف جلب و جذب محبت خداوند متعال انجام می شود.
با توجه به اینکه امور خیر و نیک همواره از نظر اسلام به عنوان مستحب مورد توجه و تاکید بوده است میتوان گفت که اجازه داریم با هر مستحبی به هر شکلی به خداوند نزدیک شویم و تقرب جوییم و آن را زمینه ساز محبت خداوندی بدانیم ؟ باید دقت داشت که اگر عمل به مستحبی ما را از واجبی چون نماز بازدارد ، یا بدتر از آن به گناه و حرامی بیندازد ، آن عمل ، دیگر مستحب نخواهد بود.
پس اگر نمازهای نافله به نمازهای واجب آسیب می رساند ، نباید آن مستحب را انجام داد. چنان که اگر احیا و شب زنده داری ، موجب قضای نماز صبح شود یا برنامه های عاشورا نماز واجب را به هم زند و موجبات فوت آن شود ، چنین اعمال مستحبی خیر نیست و عامل تقرب به خداوند به شمار نمی رود ، بلکه عین شر تلقی می شود.
نه تنها اذیت و آزار دیگران نه تنها در شرع و عرف نکوهیده است بلکه از گناهان بزرگ هم به شمار می رود. آموزه های اسلامی و روح احکام و قوانین اسلامی تاکید دارند که نه تنها اعمال خیر و صالح ، افعالی است که انسان ها در آن مورد اذیت و آزار قرار نمی گیرند بلکه حتی موجودات دیگر اعم از حیوانات و گیاهان نیز از آزار و اذیت در امان هستند. وقتی خداوند انجام شعائر الهی واجبی چون حج را به گونه ای قرار می دهد که بدون اذیت و آزار حتی برای حیوانات و گیاهان باشد ، چگونه ممکن است انجام شعائر مستحبی چون عزاداری را با اذیت و آزار ، موجب قرب و تقرب به خدا و پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) بداند؟
از جمله حقوق مردم می توان به استفاده هیئت ها از امکانات عمومی همچون برق و آب اشاره کرد. اگر مجوز رسمی از استفاده ار برق شهری و عمومی وجود نداشته باشد، هرگونه استفاده از برق معابر برای انجام شعائر از جمله تزیین معابر با چراغ ها و لامپ ها جایز نیست و استفاده از برق و آب عمومی بدون پرداخت وجه و اجازه رسمی جایز نیست و موجب ضمان است.
پارک اتومبیل و موتور جلوی درب منازل ،بستن راه ها و کوچه ها و معابر عمومی نیز جایز نیست چرا که انسداد راه و ایجاد ترافیک ، تردد و آمد و شد مردم را دچار اختلال می کند و بدون شک معطل کردن مردم و بازداشتن آنها از کار و زندگی خود و تضییع وقت و حوصله آنها به بهانه برگزاری و راه انداختن دسته عزاداری عملی قبیح و ناپسند از نظر اخلاقی بشمار می رود و این هم از گناهانی است که به سبب تضییع حق الناس و اذیت و آزار مردم پدید می آید.
صدای آزار دهنده بلند گوها و نواختن طبل و سنج به گونه ای گوش خراش به ویژه در کوچه و پس کوچه های محلات و علی الخصوص در کنار بیمارستان ها و آسایشگاه ها از جمله مصادیق اذیت و آزار مردم و تضییع حقوق آنان است که می بایست ترک و حقوق مردم رعایت شود. البته این شامل سیستم صوتی اتومبیل ها هم می شود که بعضا در ساعات استراحت و حتی شب ها موجب سلب آسایش مردم را فراهم می آورد.
ریختن زباله و ظروف یکبار مصرف در معابر عمومی که زحمت رفتگران شهرداری را افزون می کند بجز ایجاد ظاهری نا مناسب در شهر موجبات بدگمانی عمومی به عزاداران حسینی را فراهم می کند که از منظر اسیب زدن به محیط زیست ناپسند و منکر محسوب می شود و باز طرف مسئولین هیات ها و متولیان نذری باید مورد توجه و عنایت ویژه قرار گیرد.
سوالی که هر عزادار حسینی باید از خود بپرسد اینست که آیا می توان به قیمت حق الناس و اذیت دیگران عزاداری کرد؟
امروزه عوامل و زمینه های مختلف فکری، فرهنگی و حتی سیاسی ، موجب بروز دگرگونی ها و ناهنجاری هایی در شکل و محتوای عزاداری شده است که این دگرگونی ها از یک طرف عزاداران را از نیل به اهداف اصلی قیام عاشورا بازداشته و از جانب دیگر حساسیت ها ، بدگمانی ها ، افتراق ها و انشقاق ها را در جوامع اسلامی افزایش داده و زمینه های سوء استفاده دشمنان را از مسئله عزاداری فراهم آورده است و باعث می شود تا شکل و صورت عزاداری بر محتوا و حقیقت آن غلبه پیدا کند و عزاداری از فلسفه اصلی اش فاصله بگیرد.
اشکال خرافی عزاداری چون قمه زنی ، زمین بوسی ، رواج زبان حال های مبتذل ، سبک های غنایی ، رواج شیوه های ناپسند سینه زنی و زنجیرزنی در حد آسیب رساندن به خود ، استفاده از آلات موسیقی در عزاداری ها ، اذیت کردن و آزار رساندن به دیگران با روش های گوناگونی چون پخش صداها و نوحه ها از بلندگوهای محافل عزاداری تا پاسی از شب ، ایجاد ترافیک و مانند آن نه تنها موجب تقرب به خدا و پیوند با اهل بیت(ع) نمی شود ؛ بلکه بزرگ ترین توهین به امام حسین (ع) و سایر قهرمانان کربلا به حساب می آید و سبب معرفی وارونه دین اسلام و حماسه سازان کربلا می شود.
التماس دعا
محمد هادی بیات – مدیر مسئول پایگاه اخبار روزانه استان مرکزی